In Stilte
In Stilte is een film van Max Blomaard, in samenwerking met Labyrint Film.
Wanneer Sam na een huisfeestje bij een meisje blijft slapen om voor de regen te schuilen, gaat het mis. Midden in de nacht wordt Sam wakker en zit zij plots op hem. Ze verkracht hem. Hij raakt er compleet van in de war. Voelt zich vies en worstelt met zijn eigen mannelijkheid. Maanden later lijkt hij de gevoelens goed te kunnen onderdrukken. Tot hij het meisje weer tegenkomt en opnieuw helemaal van slag raakt. Langzaam begint hij te beseffen dat dit niet de manier is om de gebeurtenis te verwerken. Maar hij merkt ook dat er weinig ruimte is voor gevoeligheden binnen mannelijkheid.
Filmmaker Max Blomaard: “Uit onderzoek is gebleken dat het voor mannen gemiddeld twintig jaar duurt voordat zij durven te praten over seksueel misbruik. Dit komt voor een groot deel door het mannelijk socialisatieproces; er is namelijk nauwelijks ruimte voor zwakte en kwetsbaarheid. Echter zorgt praten juist voor verlichting, en om die reden moet dit onderwerp meer bespreekbaar worden.
Het verhaal van Sam volgt een heel herkenbaar pad; het lukt hem niet om te praten over zijn misbruik. Houdt het daarom maar voor zich, maar juist daar gaat hij enorm onder gebukt. Ik heb ervoor gekozen om te werken met twee tijdlijnen: de gebeurtenis in de winter en de zomer die daarop volgt, een half jaar later. Door het werken met de tijdlijnen wil ik spelen met de verwachting van het publiek. Een man die slachtoffer is van seksueel misbruik door een vrouw is een narratief dat men niet goed kent. Met deze film wil ik een deel van de kijkers confronteren met hun eigen denkbeelden: de verwachting dat een man niet op deze manier slachtoffer van seksueel misbruik kan zijn. Ik wil dit bereiken door het misbruik pas op het einde te tonen, en de kijker dan pas de puzzelstukjes in elkaar kan leggen.
Omdat de film over zo’n precair onderwerp gaat, wilde ik filmisch voor weinig afleiding zorgen. Hierom zijn we in zowel de beeldtaal als het geluid heel erg op zoek gegaan naar realisme. Hebben we enkel gedraaid op bestaande locaties, en werkten we voornamelijk met diëgetisch geluid vanuit Sams perspectief.”
